En toen was het loopverhaal 2011 voorbij.

Op maandag 06/06/2011 stond de wereld even stil. Een Prius besloot frontaal op mij in te rijden.
Resultaat; ik zal de rest van dit jaar niet meer kunnen lopen... Geen dodentocht, geen kermisloop...
Dus beste bloggertjes; dit blogje zal de komende maanden niet meer gebruikt worden.
Maar ik ga een nieuwe blog opstarten met een nieuw concept!
I'll keep you posted!

Timothy, de crash test dummy!

Een maand die alle records brak!

Whow! Wat een maand! Ik heb nog nooit zoveel gelopen, niet in het aantal keer per maand, noch in het aantal kilometers. Wedstrijden, langste duurloop ooit... man man man! Niet alleen de zon was deze maand in vorm! Ik ook! Hierbij het overzicht van deze maand:
Aantal wedstrijden: 3
- Knokke 10k - 10.2km - 0h49min24sec - speed: 12,39km/h
- Rivierenhofloop 2011 -10km -0h43min02sec -speed: 13,94km/h
- Abdijentocht 2011 - 16,2km - 1h18min59sec - speed: 12.16km/h
Aantal wedstrijdkilometers: 36.4km
Aantal trainingen: 16
Aantal kilometers: 178.2km
Langste duurloop: 21.56km
Snelste 10km: 43min02sec
Voila! Allemaal Records! Whoeeeehoeeee!
Zoals jullie zien bloggertjes, het is een top maand geweest! Vandaag kreeg ik een mailtje om in de Aertssen Running Club te komen... Misschien moet ik dat maar doen, ik zou wel eens iets aan mijn conditie kunnen doen ;-)

moehahaha!
Tot zondag, voor een aarbeienrun verslag!

Een eigewijze week!

Na een wedstrijd moet je rusten, dat hoort nu eenmaal zo. Deze keer hebben we die raad niet in de wind geslagen, maar het kriebelde toch heel hard!
Het heeft een heel rare week geweest, een week waar ik niet goed van wist wat ik wou doen. De ene moment wou ik gaan lopen, de andere dag wou ik niet liever dan in de zetel te blijven hangen.
Dit is dan ook maar een heel summier overzicht van vorige week, want er is niet veel te vertellen. Woensdag krijgen jullie het overzicht van deze maand, ik weet het; ik verwen jullie nogal eens! :-)
Maandag: rustdag
Dinsdag: was mijn verjaardag. Vorig jaar liep ik toen in Kortrijk, maar deze keer moest ik naar de les en ’s avonds had mijn vrouwke een fantastische maaltijd voorzien. Dus de ingeplande rust was zeker niet moeilijk te respecteren.
Woensdag: het beloofde een mooie dag te worden en dat is het ook geworden! Vandaag 10km rustig loslopen op het programma. Uiteindelijk zijn het er 9.72 geworden en heb er enorm van genoten ook!
Donderdag: Zat er een wisselloopje in; 12km aan 1 km loslopen en 2 km tegen 4,45 - 5 min /km en dit afwisselen over de hele afstand. Maar omdat ik te laat thuis was en eigenlijk geen hol zin had in mijn loopschoenen heb ik deze training gelaten voor wat ze was. Deze wordt nog wel ingehaald, liefst nog deze maand (lees; maandag 30/05)
Vrijdag: rust op het programma. Nu weer was dat niet moeilijk te behalen. Het heeft een zware week geweest. Waardoor ik blij was dat ik op vrijdag met mijn vrouwke in de zetel kon hangen en niet aan teveel te denken!
Zaterdag: fartlec!!!! 2 km in en uitlopen / 10 x 100 m tegen een heuvel of brug lopen tegen 25 sec met 1 min rust / 1 km loslopen en 8 x 500 m tegen 4,20 min/km met 500 m loslopen tussen. Dit was op zaterdag weer een klein feestje; een minifuifje voor maxiplezier! Alleen had ik misrekend; had gedacht dat dit 14km was, maar het is maar 11.82km geworden. Maar afzien was er deze keer niet bij, ik heb er van genoten om nog eens lekker wild te gaan.
Zondag: is van oudsher oudersdag. Gezien ik een loopje van 12km a 5:45 mocht placeren, had ik het gedacht om van Ekeren naar Hoboken te lopen en dan ineens gewoon 21km te gaan lopen. Rustig aan, relax en muziek meenemen. Een mens kan soms van kleine dingen genieten. Na 2u07min heb ik de 21.5km gelopen. Eigenlijk was het meer een rustig duurloopje waar ik ontzettend van heb genoten. Soms moet je wat eigenzinnig zijn en je hobby niet te serieus nemen. Deze week was zo een week waarbij ik niet 100% mijn schema volgde, maar wel mijn goesting deed!

Tot woensdag bloggertjes, om een nieuwe runnersblog!

De 3de Abdijentocht

Het is een traditie, het is een ode, het is een verslaving! Er zijn momenteel nog maar 2 wedstrijden die ik al 3 keer heb gelopen; Kermisloop in Putte en de Abdijentocht. De Kermisloop wordt dit jaar mijn 4de keer. Het is raar dat iemand die routine schuwt en een hekel heeft aan routine, toch telkens "the finest runs" herhaalt. Mijn 3 favorieten zijn;
1. Adbijentocht Averbode-Tongerlo: een stadsjongen door de natuur; you get the point
2. Kermisloop Putte: mijn eerste wedstrijd. Enorm gezellig, vleugje nostalgie!
3. Antwerp 10miles: ik ben een chauvinist en nog geen klein beetje ook niet!

De abdijentocht en ik hebben nogal een geschiedenis. Eenerzijds heb ik de eerste keer de  abdijentocht van Tongerlo - Averbode gestrompeld op 1u20. Had toen een beetje last van een gekneusde teen (lees ik liep kreupel). Het jaar erna heb ik er harder gelopen dan ooit tevoren; 1u13. Dat schol 7minuten! Dit jaar was het met mijn buddy Sven. Zoals al eerder verteld gaat dit om serieuze zaken; namelijk Duvels! Maar dit jaar was het anders. Ik had eigenlijk geen goesting om hard te lopen, ik wou deze keer gewoon genieten. En genieten heb ik gedaan! Stof gevreten ook trouwens, maar soit. Het parcours is zalig, gewoon rustig crossen door de bossen en aankomen aan de abdij van Averbode. De aankomst gaat stijl bergop; dus die laatste kilometer moet je nog even bijten. Eindelijk kom ik door de creme-gelacekes straat gevlogen en normaal gezien loop je recht op de finish. Het moment dat ik aan de finish van 2 jaar geleden dacht aan te komen zag ik het bordje "nog 1km" WTF?!? Dat kan zo hard niet! Jawel hoor! Nu nog een rondje rond de vijver en in 1u18min59sec kwam ik aan. Geen top tijd, maar wel 250% genoten en dat had ik veel eerder moeten doen.

De rest van de week is niet het vernoemen waard, maar mijn laatste blog als 27 jarige moest in functie staan van mijn favoriete wedstrijd... ever!

Tot volgende week bloggertjes!

Een zeer intressante week!

Zoals beloofd; een nieuwe blog!
Het was een heel intressante week met een leuke plotwending op 't einde!

Maandag was een rustige duurloop die ik normaal zondag had willen doen. 16km tegen 6min/km. Kristien moest die dag naar 't ziekenhuis en na een gezellig terrasje in La Douce (aan de kathedraal) had ze besloten om mee te gaan met de fiets. Na 12km gaf mijn batterij het op van mijn gsm, gevolg is dat ik vrijdag waarschijnlijk rustig nog 5km ga lopen. Maar het was genieten om samen met mijn vrouw op pad te zijn. Zij mag dan niet graag lopen, het fietsen ging haar wel goed af! Natuurlijk moest ik nu echt wel voorzichtig zijn :)
Dinsdag was een rustdag, al een geluk, want we gingen naar Brankco en daarna naar de schoonpappie, dus geen tijd om te gaan lopen!
Woensdag was het fartlek training. Dat houdt in: 2km inlopen 10x(100m à 25sec op een brug omhoog lopen, 1min rust (lees naar beneden wandelen)) en uitlopen. Fartlek is een intensieve krachttraining waarvan je hoopt dat ze snel gedaan is, maar terwijl ook uitkijkt naar de volgende keer... nadat je jezelf 10 keer op en neer hebt laten gaan, ga je een wisselloopje doen van 6*500m tegen 4'20"/km en 500m loslopen. Het is een heerlijk dansje dat je doet, maar het liep niet lekker, ik had enorme moeite met de tijd te respecteren. Maar Mario had me gezegd dat je moest proberen de tijd te halen, maar nooit sneller te lopen dan dat. Als je sneller zou lopen, ga je blessures lopen. Dat is net niet de bedoeling!
Donderdag zoals elke week liep ik vandaag niet. De geplande training heb ik verschoven, gezien ik met mijn collega's pintjes ben gaan drinken. Kwestie van niet onverantwoord te doen.
Vrijdag deze avond pintjes gaan drinken met mijn nieuwe collega's. Kwestie van voldoende koolhydraten op te doen voor de dag erna!
Zaterdag was het eindelijk zo ver; de 8ste Rivierenhofloop. Ik had me ingeschreven met de Total Running Club, dus was ook present in Total outfit. Eigenlijk had ik niet veel zin in deze wedstrijd. Richttijd was ongeveer 47minuten. Twee jaar geleden liep ik daar mijn PR dat meer dan 1jaar heeft blijven staan; 45:37. 's Morgens was onze Sven al redelijk zwaluwachtig! Want hij ging voor de 5km onder de 20minuten. Voor de gene die niet zo snel kunnen rekenen; dat is 16km/h gemiddeld! Toen we elkaar aantroffen in Deurne, was hij niet minder zenuwachtig! De start van de 5km duurde enorm lang, de politie moest nog het parcours vrijgeven. En toen vertrok; gelijk ne bliksem; El Svenno! Tegen de 16 minuten kwam de eerste eraan gevlogen: 16minuten 36sec op de 5km = 18km/h! Wat op zich wel heel netjes is! Sven kwam er 4min later aan, tegen 20min 20sec. Wat een gigantische topprestatie is!

Een half uur later was het mijn beurt. Ik had 1. geen verwachtingen, 2. eigenlijk niet zoveel zin om de 10km te lopen. Maar op die moment besef je wel dat je het ongelooflijk leuk vindt. Ik was aan de start opvallend rustiger dan anders: hartslag van ongeveer 80bpm. En toen werden de Duivels ontkentend. Ik ben veel rustiger gestart dan dat ik anders zou doen. Nooit hoger dan 4:30/min. Volgens mijne Polar, die een afwijking heeft van... pfff ik wil er niet meer over nadenken ;-) De laatste bocht, na de 2de watervoorraad hoorde ik iemand zeggen "nog 1.5km". En toen dacht ik what the bleep! Ik was nog geen 36minuten onderweg! Dat wil nog zeggen dat ik nog 9minuten had om te finishen? Dat kan gewoon niet! Maar toen heb ik bewust aangepikt (en hem nog voorbij gestoken ook) en gelopen, tot ik dacht nu kan ik echt niet meer. Toen ik de piste opdraaide zag ik 42min staan... fuck man, dit is hard! Gas gegeven en uiteindelijk op 43min en 2 seconden aangekomen... dit is gewoon te gek voor woorden. Ik geloof op dit ogenblik nog steeds niet dat het 10km was; omdat mijn gps ook flipte en maar 8.5km aangaf. Maar hieronder de enige echte waarheid:

uitzinnig was ik gewoon... Mijn PR verbroken... man man man!
Sven en ik hebben achteraf genoten van een welverdiende Duvel. Brothers in arms.
Zondag ging ik normaal nog 14km lopen, maar had geen zin en wat last van mijn achillespees. Dus ik ga proberen die nog wel ergens in te halen.

Volgende week meer; wanneer ik wel eens aan een dieet zou kunnen beginnen en misschien terug kom van Cloud nr 9!

- Posted using BlogPress from my iPhone

Een warme, sportieve week!

Jawel, ie doet het gewoon kei hard: 8 mei = nieuwe blog: katsjieng! En beste lezertjes, ik heb deze week geen enkele training overgeslagen! 5 Keer gaan lopen op 7 dagen tijd. Het werd tijd dat ik er eens terug invloog. Bij dit schrijven is het zondagvoormiddag, de loop van vandaag moet ik nog doen, maar mijn oortjes waren deze morgen kapot. Dan koop je geweldige koptelefoontjes Sennheiser OMX 80 Sport II - headphones OMX80, gaan die op minder dan een jaar kapot. Dus deze morgen geen vertrekken aan. Straks ga ik mijn andere koptelefoontjes zoeken en dan even de training van morgen en vandaag wisselen. Want, hoe raar het ook klinkt, morgen heb ik meer tijd om de 16k te lopen dan vandaag.
Hoe was deze week? Wel met het lopen deze week was mijn gewicht gisteren onder de 81 gezakt; 80.4 om precies te zijn. Deze morgen was het terug 83.1; gevolg van overmatig water gebruik gisteren en een gezellig etentje. Waarschijnlijk zal het morgen wel beter zijn, dat alles terug op z'n plaats zit.
Maandag heb ik mijn schoenen in de kast laten staan, normaal loop ik wel op maandag en niet op dinsdag. Maar met de knokke 10k net achter de hielen, wou ik ook geen risico nemen.
Dinsdag was het terug het echte coach Mario werk! 2 km in en uitlopen, hartslag op 50-70% van de maxHF. Daarna was Hof De Bist eraan voor de moeite; I'm back en ze zullen het geweten hebben! 10x(100m a 25sec en 30sec rust) daarna 1km rustig lopen aan 8 a 10km/h om daarna nog even de beuk erin: 10x (100m a 25sec en 30sec rust) en 2km uitlopen. Totaal dus 9.2km a 6:31 min/km gemiddeld.
Woensdag was het 10 km loslopen, hierbij was de opdracht om direct na 't werk te vertrekken en niet in die val te trappen en het uit te stellen tot het te laat is. Mijn broer bleef eten, dus moest ik maken dat ik ribbedebi was. Zo gezegd zo gedaan. Volgens mijn nike+ gps: 7.84km gelopen, volgens mijn Polar 9.7km. Het is me al een tijdje duidelijkd at mijn nike+ gps het niet al te goed doet, maar om nu nog eens te gaan investeren in een Polar GPS lijkt me er een beetje over. Ik ga verder op zoek naar de oorzaak van het probleem, maar het geeft een enorm vertekend beeld. Want het was 9.5km...
Donderdag was het verplichte rustdag, eten maken voor mijn vrouwke, parasol gekocht en verder naar oplossingen gezocht voor problemen die dichterbij zijn dan dat ze leken.
Vrijdag stond er een wisselloop op het schema van 10km: 500m tegen 4.45-5min/km afwisselen met 500m rustig lopen, HR onder de 150 houden. Gezien ik 's avonds nog een aantal zaken in orde wou maken, heb ik beslist om tijdens mijn middagpauze te gaan lopen. We hebben 30min onbetaald schof zoals ze dat noemen, gezien ik dan 1u ging lopen, heb ik gewoon een half uurtje langer op 't werk geweest. Baas vindt dat ok, ik ben helemaal in mijn ding. Maar potverdekke het was veel te warm! Het was zalig lopen, lekker ontspannen, maar ook wel afzien. De laatste 2km had ik het gevoel dat mijn benen niet meer mee wilden, terwijl ik een jaar geleden wedstrijden liep tegen 4:30 gemiddeld per km... Och ja, ik hoop gewoon dat het terug goed komt, want het is toch zo fijn om die klok te zien in de laatste bocht en te beseffen dat er een nieuw PR in zit.
Zaterdag beloofde de zwaarste dag van deze week te worden. Waarom: 2km in en uitlopen, 4 x (1000-1500-1000m tegen 4:30min/km met 1min rust) en tussen die reeksen 5min loslopen. Daarom!
's Morgens met David zonnepanelen afgebroken en een start to run sessie gedaan met David. 3.62km rustig lopen op David zijn tempo. Niets mis mee, iedereen start eens en je kan dan beter ineens goed starten. Daarna sprong David mijn Mountain Bike op en haasde mij door mijn reeksen. Hij stelde voor om een bus Lapin sportdrank mee tenemen. Persoonlijk drink ik niet wanneer ik loop; maar eigenwijs zoals we beide zijn deden we ons eigen goesting. Hij nam die bus mee en ik bleef volhouden dat het niet nodig was. Wel ik heb dat toch wel 30min volgehouden. Het feit is dat het toen 30°C was en dat we in de blakke zon liepen. De eerste 2 reeksen zijn goed gelukt; de 3de ging het volledig mis. En de 4de heb ik zelfs niet afgemaakt. Uiteindelijk stond er wel 18.3km op de teller ipv 21. Maar ik ben geleerd, liever wat langer erover doen om mijn doel te bereiken dan dat ik er niet meer geraak door een blessure. En David is een kick ass haas!
Zondag was ik om 8u30 wakker; ideaal uur om 16km te gaan lopen dacht ik bij mezelf! Dus fris als een hoentje wou ik vertrekken toen ik merkte dat mijn oortjes kapot waren. Godverdomme, die gaan nog maar 1000km mee! De reden dat ik 50€ heb gespendeerd aan die koptelefoontjes was net omdat ze niet kapot zouden gaan. Maar helaas pindakaas. Ondertussen was ik al vloekend terug naar binnen gegaan dat ik merkte dat mijn vrouw ook al wakker was. Change of plans: eerst alles voorbereiden voor de bbq vanmiddag en dan zal ik wel zien hoeveel tijd ik nog over heb. Per slot van rekening heb ik mijn oortjes nog van mijne iPhone. Naarmate de dag vorderde besefte ik 2 dingen; 1. ik ben nog wat te stram om ineens 16km te gaan lopen aan 6min/km en 2. ik heb hier vandaag geen tijd voor. Dus nogmaals change of plans: morgen 16km gaan lopen, vandaag 10km aan 20/40. Dat wil zeggen 20sec knallen tegen 4:30, 40 seconde wandelen elke kilometer. Wel dit was genieten, om 20u30 vertrokken en daar geen seconde spijt van gehad!
Morgen een nieuwe week en dus een nieuwe afspraak: 15 mei, met een verslag van de Rivierenhofloop, waar ik 2 jaar geleden mijn PR liep dat ik meer dan 1 jaar niet heb kunnen breken.
Tot volgende week!

Knokke 10km

Guess who's back; back again: PacificRunner is back, back again!
Het is schandalig lang geleden dat ik nog heb geblogd; waarom: ik had niets zinnig meer te zeggen. Heb een zware lopersblues gehad de voorbije maanden. Niets kon me motiveren, zelfs geen weddingschap over een Duvel met Sven kon me motiveren. Erg raar. Er zijn volgens mij gewoon teveel zaken gebeurd de voorbije maanden in ons dagelijks leven dat lopen geen prioriteit meer heeft. Wat is er sinds 24 januari allemaal op wedstrijd gebeurd?
- 06/02: Hivernales 20k: 1u44min -> wedstrijd om NOOIT meer te doen; slechte organisatie!
- 19/02: Lyra IV 10.6k: 0h52min26s -> Miezerig weer, maar toch een leuke Lyra
- 19/03: Lyra V 10.6k: 0h49min47sec -> had exact 4 weken niet gelopen maar toch een goede tijd vond ik.- 27/03: Zandvoort Crcuit Run 12k: 0h59min25sec -> lopen is de ideale manier om een kater te verjagen, maar het was een IMMENSE kater. Heb wel zalig gelopen met Koen en Gwendolyne. Man man man, wat een leuk terug zien! Spijtig dat onze Nederlandse collega's er niet waren.
- 21/04: Ten Miles Antwerpen 16.2k: 1h23min27sec -> Miljaar ik heb daar zoooooo hard aan mispakt. Dit was de eerste van de weddingschappen om de Duvel. De Duvel is een paradepaardje, geen doel op zich. Hoewel, ik laat mij niet graag de broek afsteken door iemand die nog niet zo lang traint met Mario ;-) neen, Sven heeft daar een prachtige tijd neergezet, 1u15min! Ik hoop volgend jaar terug op het niveau te zitten van vorig jaar. Dit jaar was het gewoon geen zicht: 8kg zwaarder, dus ook 8minuten trager dan vorig jaar. Die 20 op de teller zien staan was gewoon erover. Tactiek voor volgend kaar: 20kg lichter = 20 min sneller moehahaha :)

En dan was er gisteren de 10 van Knokke. eigenlijk de K|\10Kke. Voor mij was dit een volslagen nieuwe loop. Vorige week was ik dan ook al een paar keer 5K gaan lopen, want het werd tijd dat ik terug in actie schoot. Gisteren was het dan zo ver, 10.2k, richttijd: 47-48min. Geen toptijd, maar de weegschaal zegt nog steeds 82kg, dat is nog altijd 6kg tov vorig jaar. Gevolg van teveel drank en te weinig beweging. Er moet nu resuluut iets veranderen. Als ik de dodentocht in augustus wil uitwandelen, moet ik proberen terug op 75kg te zitten. Elke kg die je meer moet meezeulen is een marteling na 75km...
Maar terug naar gisteren. Knokke was fantastisch! Ik had nooit kunnen/willen geloven dat het zo een mooie stratenloop kon zijn. Maar Knokke had het allemaal! Mooie omgeving, zowel door de straten, langs Zoete, over de dijk! Maar het was beestig warm! Alles was in de volle zon en dat voel je gewoon na 3 a 4km al, na 8km zweet je jezelf gewoon kei hard kapot! De uitslag was dan ook navenant maar een terrechte uitslag gezien mijn tammigheid op trainingsvlak! 49min24sec. Maar ik heb er terug de klik gevonden om te lopen. Coach Mario zijn schema zit er voor deze maand volledig opgeladen; ik zou deze maand meer km's lopen dan dat ik al heb gedaan in 't voorbije jaar = kick ass!
Dus lieve lezers: het is zover: Timo = back. Volgende afspraak = zondag 8 mei om een nieuwe blog!

Een sportief en muzikaal weekend.

De voorbije week heeft een redelijk zware week geweest. De drang om mijn loopschoenen te nemen zat er enorm in, maar het kwam er maar niet toe, ook omdat we niet mochten van de coach. Alle ja eigenlijk mijne ex-coach, want ik train vanaf 24/01/2010 terug met onze opper Coach Mario. Wanneer dingen goed zijn mag je ze niet veranderen en het trainingsschema van Mario is persoonlijk, goed en je kan allerlei zaken vragen om te veranderen. Dit wil niet zeggen dat dat van Rob Veer minder was, zeker niet! Het was een hele andere aanpak en een aanpak die vooral gericht was op de halve marathon. Hierbij wil ik mijn twee coachen nogmaals kei hard bedanken voor al het gene dat ze voor me gedaan hebben. Dankzij Mario kon ik mijn pr op de 10km verscherpen en dankzij Rob heb ik geleerd om me wat meer in te houden en nog meer te genieten van langere afstanden.
Maar dat allemaal gezegd zijnde; gaan we eens over naar het overzicht van de voorbije weken. De week na de halve marathon van Egmond was ik in een zwart gat gevallen. Het Dream Team zat erop, geen echt doel meer. Maar Sven kwam me ter hulp met zijn schema van Coach Mario. Ik had het idee om terug serieus te starten vanaf 17 januari omdat ik op 22 januari Lyra nummertje 3 te lopen had. Op donderdag 14/01 had ik echt een klote dag, bij de onozelste dingen het dak op, me ergeren aan asso gedrag van bepaalde mensen. Kortom elke vezel in mijn lichaam schreeuwde om te gaan lopen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Tijdens mijn middagpauze mijn loopkledij aangetrokken en de Scheldelaan op! Gewoon free run met de soundtrack van Amelie Poulain op, relax en genieten was de boodschap. Mijn hartslag ging dan ook niet over de 145, maar op een bepaald moment wou ik wat versnellen en bij de 3de versnelling ging het volledig mis. Ik lande weer op mijn tenen waardoor deze verstuikt raakte… Ditzelfde is me ook overkomen in 2009 toen ik pas liep en mijn 2de wedstrijd ooit liep, namelijk de Rivierenhofloop. Toen had ik het lumineuze idee om drie dagen later de Abdijentocht te gaan lopen. Nu als je kan spreken over domme ideeën; dit was er toch wel één van. De dag erna had mijn vrouw voor een verrassing gezorgd; we gingen een weekend naar Londen voor mijn verjaardag. Dus Londen onder de pijnstillers = niet cool. Anyway, ik had mijn lesje wel geleerd en wist ook wat dit betekende; 1 week niet lopen en gewoon rustig aan. Gevolg: mijn weegschaal schoot de hoogte in. Het was weer geboortejaar alarm (83) dus besloot ik maar om desperate messures te nemen; 14dagen geen alcohol meer, want ééntje is gééntje! En terug hard gaan trainen! Maar dat loste mijn probleem niet op dat ik al sinds 14/01 niet meer had gelopen. Ik vertrok naar Lier voor de 10.6km van de Lyra Natuurlopen nummer 3 en dacht ook geen straffe tijd neer te zetten, mijn lichaam (en ik nog minder) had er zin in. Maar we zijn geen watjes die enkel lopen wanneer ze in topvorm zijn. Ik wou ook eens weten wat het verschil was tussen ongetraind en getraind de 10km te lopen. Wel sloeg dat even tegen zeg! Ik heb een goede tijd neergezet; 49min24sec, mijn 2de beste tijd op dat parcours. Maar ik heb harder afgezien dan anders, mijn hartslag lag hoger en ik moest meer moeite doen om vooruit te komen. Al bij al ben ik wel tevreden over mijn resultaat en besloot ik om toch maar terug hard te gaan trainen en te zien wat er over exact 4 weken gaat gebeuren in Lier voor alweer de 4de Lyra Natuurloop. Normaal ging ik die middag nog met David een nieuwe Start To Run reeks aansnijden, maar David was in slaap gevallen en met geen stokken wakker te krijgen. Dus maar terug naar huis gereden, rustig douchke gepakt, naar de winkel geweest en ’s avonds naar Daan geweest in Schoten. Man die gast is echt de max! Echt niet te doen hoe goed iemand kan zijn! Drie mensen die hedendaagse nummers in een akoestisch kleedje steken: de bom!
Zondag zou normaal een lazy Sunday worden, maar we zijn naar Bouw en Reno geweest en daarna die start to run gaan doen. Wel leuk zo eens terug herinnerd worden met wat het allemaal begon. Een kleine 2000km zijn we ondertussen verder sinds die eerste keer dat ik ging lopen, met mijn bergschoenen. Ik word er helemaal nostalgisch van! Het is echt een prachtige sport die je kan combineren met hartstikke goede muziek. Je gaat lopen wanneer je wil, waar je wil, hoe je wil. Je hebt geen andere mensen nodig om je sport te beoefenen, moet niet wachten tot het zwembad open is, je trekt je schoenen aan en zet het op een lopen. Zalig dat gevoel van vrijheid!
Lopen is een passie, en dankzij mensen als Coachen Mario & Rob, medelopers zoals Sven, David, Jean Marie en supporters zoals mijn vrouw, Kris en Nele, Inge en zoveel meer, is het telkens een feest.


- Posted using BlogPress from my iPhone

Location:Ekeren

Het doel is er... Egmond 2011...

We zijn vandaag weer een dagje verder. Het is maandagavond en gisteren was het zover: de halve marathon van Egmond. Het doel van het Dreamteam 2011. Goh eigenlijk ben ik nog niet echt bekomen merk ik. Vandaag had ik een echte baaldag… hoe moet het nu verder, geen doel meer, geen trainingsschema meer… Wat nu… bloggen dan maar en hopen dat mijn lezertjes me een oplossing aanreiken. Maar eerst gaan we terug naar de voorbije week.
Tussen kerst en Nieuwjaar heb ik niet gelopen, ik had een snotvalling en dan is lopen niet echt iets evident. Dus de eerste dag dat ik ben gaan lopen na de 26^ste december was dan ook de 7^de januari. Om half acht ’s morgens vond ik het welletjes geweest en nam ik mijn loopschoenen en ging ik een toertje doen. Toen ik een kilometer of twee ver was, besloot een vrachtwagen om door een plas te vliegen en me klets klodder nat te maken. Na heel wat gevloek een kleiner toertje gedaan en terug naar huis gelopen. Een slechte generale betekend meestal dan ook een prachtige première.
Op zaterdagmiddag vertrok ik naar Egmond Beach, want we hadden daar afgesproken met een aantal kornuiten om daar een loopje te gaan doen of toch dat was ergens de planning. Toen ik in Egmond aankwam, zag ik 2 verdwaalde Belgen, Koen en Gwendolyne. Samen dan toch het huisje gevonden. Het was echt een gezellige boel, Ton en Ramiro waren er al en mondjesmaat kwamen we allemaal aan. ’s Avonds had Ramiro heerlijk gekookt voor ons en als dessert hadden we roomijs. Nu was daar een probleem mee; er zat geen room in! Dus van waar komt dan de naam roomijs? Wel Rob gaf heel snel en droog de oplossing; ze noemen dit roomijs omdat het ijs uit Rome komt. Nou dat is weer netjes opgelost door de coach, niemand in de war voor de wedstrijd! Daarna zijn we nog een wijntje of twee drie gaan drinken bij de toppers in het hotel Zuiderduin.
Zondag 9 januari was het Dday, de Halve Marathon van Egmond. Hoe was die? Loodzwaar! De wind stond op kop, het zand was mul en ik was zo hard te snel gestart! Na 3km had ik een gemiddelde snelheid van 14.19km/h wat voor mij echt niet te houden was. Daarna vlieg je voor 7km het strand op. Nu daar word je niet vrolijk van hoor! Na 50min en 50sec was ik het 10.5km punt voorbij, gemiddelde was daar dan 12.39km/h. Je denkt daar; yes dada strand, Egmond city here I come! Maar ik heb me daar zo in vergist! Die duinen waren moordend. Je kan niet recupereren, je bent wel uit de wind, maar je vindt je cadans niet. Waardoor het een ware uitputtingsslag wordt. Na de duinen, op de 15km was ik 1u13min24sec ver. Met een gemiddelde snelheid van 12.26km/h zag het er naar uit dat ik ging stunten. Want ik zat nog altijd onder die 5min/km. Maar toen sloeg het noodlot toe, ik had het langs geen kanten zien aankomen. Op kilometer 17 trokken ze de stekker uit mijn benen. Het was voorbij en dat besefte ik maar al te goed. En toen gebeurde er iets vreemd, ik wandelde even en zag zo grouw als iets. En toen begonnen mensen mijn naam de scanderen! Komaan Timothy (hoe ze het uitspraken maakte op die moment niet uit, maar ik heb de meest bangelijke klanken gehoord!) je kan het! En toen besefte ik twee dingen: het eerste was dat onze naam op onze borstnummer staat en het tweede was: ik ben lid van het dreamteam, ik mag niet falen! Dus zette ik het op een lopen. Hetzij wel een beetje trager. Op km 19 zat ik gemiddeld met 11.74km/h en de finish liep ik na 1u47min43sec over. Zware dobber… ik had zo gehoopt dat ik het zou halen… Maar toen ik wou vloeken vlogen Lieke en Gwendolyne me rond de nek en feliciteerde me met mijn uitslag. Ik was op, maar van dat moment heb ik echt genoten. Je werd door al je team mates, coach en Ramiro en Ton. Dat was echt een kippenvel moment. Het was een mooie ervaring maar voor mij een teleurstelling dat ik mijn doeltijd niet heb gehaald. Gwendolyne was 2^de vrouw, waardoor ze nog een prijs in ontvangst mocht nemen! Hier zijn de uitslagen van onze dreamteamers:

1.      Koen: 1:26:41 Doeltijd: 1u30

2.      Gwendolyne: 1:27:55 Doeltijd: 1u26

3.      Ik: 1:47:43 Doeltijd: tussen het 1u40 en 1u45

4.      Lieke: 1:47:44 ;-) Doeltijd: 2u00 (de lift werd gratis aangeboden door mij ;-))

5.      Glen: 1:53:09 Doeltijd: 2u00

6.      Martijn: 1:56:01 Doeltijd: 1u55

Mooie tijden, hoewel er maar 2 zijn die hun streeftijd hebben gehaald. Iedereen was na afloop tevreden en als kers op de taart was onze Gwendolyne die haar plaatsje op het podium mocht claimen. Een lekkere douche, een afsluitend interview en daarna nog een duveltje gedronken. Tegen half zeven ben ik dan toch naar mijn vrouwtje gereden. Het is een zware last die van mijn schouders valt, maar nu besef ik ook dat ik opnieuw zo een doel moet stellen, want het motiveert me. Hoewel ik toe moet geven dat het er soms wat chaotisch aan toe ging, twijfel ik geen seconde moesten ze het me opnieuw vragen.

Aan iedereen bedankt voor de steun de voorbije maanden. Ik sluit hier een hoofdstuk af, maar ik blijf lopen en bloggen, zeker weten.